Scent

Scent

Friday, July 5, 2013

บทความแปล : ฉันเห็นอะไรในตัว PSH ( What I see in PSH )


* เอาหละมาตามคำเรียกร้องนะ นี้คือ บทความที่เขียนขึ้นโดย PCH สมาชิกที่เป็นสภุาพบุรุษที่เรามีกันไม่มากนัก ( ผู้ที่ได้เขียนข้อความสั้นๆเกี่ยวกับภรรยาของเขา ... ในสมุดภาพที่แปลมาให้ได้อ่านกันนั่นเอง ) คราวนี้เขาได้เขียนบทความนี้ขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากที่พวกเราทุกคนได้เห็นการกระทำของสื่อ และ ผู้คนในประเทศเกาหลีอย่างอยุติธรรมเป็นที่สุดกับ Park Si Hoo

This is from PCH (U.S.A.):



ผมเห็นชายหนุ่มที่ดีคนหนึ่ง เขามาจากครอบครัวที่ดีในหมู่บ้านแห่งหนึ่งในประเทศเกาหลีใต้ ผู้ซึ่งเหมือนกับชายหนุ่มอีกหลายๆคน ที่เลือกที่จะลองตามหาโอกาสหรืออนาคตของพวกเขาเองในเมืองใหญ่ และอีกครั้งหนึ่งที่เหมือนๆกับชายหนุ่มอีกหลายๆคน เขาจากบ้านมาด้วยความหวังอย่างสูงสุดและกับการมองโลกในแง่ดีแต่ไม่ได้ทำการวางแผนอะไรไว้มากนักเพียงแค่คิดที่จะมุ่งไปข้างหน้าเท่านั้นเอง แต่เขาก็ไม่เหมือนกับชายหนุ่มอีกหลายๆคน เขาไม่เคยยอมแพ้เมื่อโชคไม่เข้าข้างเขา แต่กลับกัดฟันสู้และยืนหยัดที่จะมุ่งไปข้างหน้าต่อไปเพื่อตามล่าหาความฝันของเขา -- ที่จะได้เป็นนักแสดง

ผมมองเห็นภาพนักแสดงหนุ่มแรกรุ่นที่ยังไม่ผลิบานคนหนึ่ง ที่เริ่มต้นจากการแจกใบปลิวตามโรงละครต่างๆและยอมรับบทอะไรก็ได้ที่เขาสามารถที่จะได้เล่นเพื่อที่จะได้มีโอกาสเพิ่มพูนประสพการณ์และโอกาสที่จะก้าวเข้าไปสู่โลกของวงการบันเทิงของเกาหลี

ผมเห็นนักแสดงคนหนึ่งที่ค่อยๆเข้ามาในทางของเขาด้วยบทของนักแสดงนำอันดับที่ 2  (  ยิ่งกว่านั้นอีกที่เขาไม่เฉพาะเบียด # 1 ออกไปแต่ยังคว่้านางเอกไปครองเสียอีกด้วย )  ยังคงกำลังเรียนรู้ทักษะของเขาเพื่อพัฒณายิ่งขึ้นต่อไปกับในละครทุกๆเรื่อง

ผมเห็นนักแสดงที่เติบโตเต็มที่เมื่อเขาได้ก้าวมาถึงจุดสุดยอดทางการแสดงในละคร TPM ทั้งในแนวโบราณและแนวขีวิตในบทบาทที่เขาแสดงคือ Kim Seung Yoo

ผมเห็นนักแสดงที่ได้ขัดเงาตัวของเขาเองหลังจากที่ก้าวเข้ามาสู่อันดับสุดยอดใน TPM  ได้ย้อนกลับมาอีกครั้ง ด้วยการสร้างสรรบทบาทของตัวละครลูกชายชองพวกตระกูล Chaebol ในบทบาทที่ไม่มีทางลืมเลือน CSJ/JTC ในละครที่อยากลืมใน CDDA

ผมเห็น " น้องใหม่ " คนหนึ่งในหนังเรื่องแรกของเขาที่สามารถต่อกรขับเคี่ยวด้วยตัวของเขาเองไปกับนักแสดงรุ่นพี่ที่มากด้วยประสพการณ์อย่าง JJY และก็คงจะชนะรางวัล  " นักแสดงชายหนัาใหม่ยอดเยี่ยม " ทั้งหมดที่มีไปแล้ว

ผมเห็นหนึ่งในนักแสดงชายที่ดีที่สุด ( จากทุกชาติ ) ในรุ่นของเขา ผู้ซึ่งไม่น่าเชื่อจริงๆว่า ยังคงไม่สามารถก้าวถึงจุดสูงสุดของอาชีพการแสดงของเขา จากคนที่ผมนั้นคาดหวังไว้ว่าจะมีเวลาอีกหลายปีในวงการบันเทิงแห่งนี้

ผมมองเห็นมนุษย์ธรรมดาๆคนหนึ่ง ( เหมือนคุณเหมือนผม ) ผู้ซึ่งมีความพิเศษอย่างไม่ธรรมดากับความมุ่งมั่นอันบริสุทธิ์ของเขา คนที่มีหัวใจที่งดงาม จิตใจที่รู้จักที่จะช่วยเหลือเกื้อกูล การอุทิศตนกับงานแสดงของเขา และ " ความสง่างามภายใต้สภาวะความกดดดัน "

ผมมองเห็นชายหนุ่มธรรมดาๆทั่วไปคนหนึ่งที่ตกเป็นเหยื่อของความอ่อนแอต่อเนื้อหนังมังสา แต่มันไม่ใข่ความผิดของเขาเลย เขากลายมาเป็นวัตถุขิ้นหนึ่งกับการกระทำที่โหดร้ายอย่างที่สุดในมือของเพื่อนร่วมชาติของเขาเองมากว่า 3 เดือน แต่ด้วยพฤติกรรมที่ยังคงไว้ซึ่งเกียรติยศและศักดิ์ศรีอย่างเยี่ยมยอด สงบสำรวม และ ควบคุมอดกลั้นมาโดยตลอด

ผมเห็นชายหนุ่มที่มีความเศร้าแต่ฉลาดขึ้น ผู้ซึ่งปีกของเขาเพิ่งถูกตัดออกไปแต่เขาจะผงาดขึ้นมาอีกครั้งจากกองเถ้าถ่านนั้นราวกับนก Phoenix  และเมื่อไหร่ก็ตาม ( ไม่ใช่ ถ้า..นะ ) ที่มันเกิดขึ้น ผมจะมาขอนั่งดูที่ขอบเวทีเลยทีเดียวเชียวหละ ^^

 ---------------------------------



This is from PCH (U.S.A.):

I see a fine young man from a good family in a village in South Korea who, like many young men, chose to try his fortune in the big city.  Again, like many young men, he left home high on hope and optimism but low on planning and foresight.  But, unlike many young men, he did not give up when down on his luck; instead he gritted his teeth and forged ahead in pursuit of his dream — to become an actor.

I see a budding actor who started with distributing flyers in the theater and taking whatever role he could get in order to gain a foothold on the fringe of the Korean entertainment world.

I see an actor who gradually came into his own as #2 actor (more often than not “usurping” #1 actor’s turf and woman), still learning his craft and improving with every drama.

I see a mature actor who reached the pinnacle of acting in TPM, redefining the sageuk and even Korean drama in his portrayal of KSY.

I see a polished actor who after scaling the top in TPM turned around and re-invented the second generation Chaebol character in the unforgettable CSJ/JTC in the forgettable CDDA.

I see a “novice” in his debut movie who managed to hold his own against the veteran JJY and who should have won all the BEST NEW ACTOR awards there are.

I see one of the best actors (of any nationality) of his generation who, unbelievable though it is, has not reached his full potential, from whom I expect many more years of entertainment.

I see an ordinary human being (like you and me) who is nevertheless extraordinary in his purity of purpose, goodness of heart, generosity of spirit, dedication to his art, and “grace under pressure”.

I see a regular young man who succumbed to the weakness of the flesh, but, through no fault of his own, was subjected to the cruelest treatment in the hands of his compatriots for nearly 3 months, but who behaved with great dignity, composure, and restraint throughout.

I see a sadder but wiser young man whose wings are clipped but who will rise again from the ashes like the phoenix.  When (not “if”) that happens, I want a ringside seat^^





10 comments:

  1. บรรยายได้เท่ห์มากๆ

    ReplyDelete
  2. เอ่อ เค้ารอคังซอก ตอน 13 อยู่นะตัวเอง พรุ่งนี้วันหยุดเค้าขอเบิ้ลนะตัว

    ReplyDelete
    Replies
    1. คะๆได้เลยคะ เมื่อคืนมึนกับบทความมากไปหน่อยคะ เดี๋ยวเอาคืนนี้เลยดีไหม ^^

      Delete
    2. Rattana คะ นิกกี้เพิ่งเข้าไปเช็ค แต่ตอนนี้เปิดไม่ได้คะ ยังว่าจะส่ง Link ไปให้ดูเลยจะได้ได้ดูมากกว่าตอน 2 ตอนจากนิกกี้เสียอีก แต่มันเปิดไม่ได้แม้ที่ Website ด้วย แล้วจะสอบถามให้นะคะ

      Delete
  3. ซาบซึ่งน้ำตาไหล ขอบคุณพุชายคนนี้จริงๆๆที่เข้าใจเขาอย่างลึกซึ้งเละ

    ReplyDelete
    Replies
    1. Me too Me too เขามองอย่างเข้าใจเนอะ ^^

      Delete
  4. "ผมจะมาขอนั่งดูที่ขอบเวทีเลยทีเดียวเชียวหละ" ชอบประโยคนี้ในตอนจบจังเลย เริ่ดมว๊าก โดนใจอ่ะ

    ReplyDelete
  5. ผู้ชายคนนี้ตลอดขีวิตเป็นนักธุรกิจคะ ตอนนี้เกษียณแล้วจึงมีเวลามาดูละครตามภรรยาของเขา รัก PSH มาก ชื่นชอบไปหมด มักจะมีคำพูดแบบสายตาของนักธุรกิจ และ คนมีประสพการณ์มาพูด ทำให้เราได้แง่มุมที่แตกต่างออกไปนอกจากจะเป็นมุมมองของผู้ชายแล้ว จึงไม่มีบอกรัก เป็นลม วิ้วๆอะไรทั้งส้ิ้น เรียกว่า ลูกผู้ชายคุยถึงลูกผู้ชายให้เราฟังนะ น่าสนใจดีนะ

    ReplyDelete
    Replies
    1. ชอบบทความที่แปลนะคะนิกกี้ ขอบคุณมาก ๆ เลยค่ะ ชอบมุมมองของเขานะคะน่าสนใจมาก ๆ รู้สึกถึงการมอง ที่มองอย่างเข้าใจในฐานะที่เป็นผู้ชายเหมือนกัน โดยไม่มีอคติใด ๆ ....อา..ไม่รู้สิใช้คำพูดไม่ถูกน่ะค่ะ....แต่อ่านแล้วรู้สึกดีจริง ๆ ค่ะ

      Delete
    2. " ความสง่างามภายใต้สภาวะความกดดดัน " ^__^

      Delete