ฉากน่ารักของ Yong Shik ใน QOR # 3

เรามาชมฉากของ PSH ใน QOR กันต่อเลย ดังที่เคยเอ่ยแล้วว่า Post ชุดนี้จะเน้นฉากที่น่ารักๆเท่านั้น ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นฉากระหว่าง Yong Shik กับ เลขา หรือ Tae Hee เป็นหลัก ดังนั้นเนื้อหา หรือ ตอนจะไม่ต่อเนื่องกัน จึงโปรดเข้าใจตามนี้ด้วย

( Y = Yong Shik ,  T = Tae Hee ,  S = เลขา )

# 1 : ในรถ :  Yong Shik เหลือบไปเห็น Tae Hee ที่กำลังเดินข้ามถนนอยู่ หลังจากที่ครั้งสุดท้ายที่เขาเผชิญหน้ากับเธอนั้น เมื่อเธอตามเขาไปที่ลานจอดรถของบริษัทเพื่อมาเอา cellphone ของเธอกลับไป และต่อว่าเขาเรื่องปิด Cellphone ทำให้เธอติดต่อเขาไม่ได้ และการที่เขาไล่สามีของเธอออกจากงานแบบไร้เหตุผลสมควร

Y : เธอมาทำอะไรที่นี้ ?

S : ฮือ .. ใคร ?

Y : แม่คนนั้น ... ยายขี้บ่น  - แล้ว Yong Shik ก็ทำเป็นหลบหน้า

S : รู้สึกผิดหรือไง ?

Y : จริงแฮะ ทำไมฉันต้องรู้สึกผิดด้วย ? ทำไมฉันต้องหลบด้วย ?

แล้วเขาก็เลิกทำท่าหลบๆซ่อนๆ ...

********************************

# 2 : ในลิฟท์ เมื่อเขาเพิ่งขึ้นมาถึง ขณะที่ Tae Hee กำลังยืนรอลิฟท์อยู่ เขาเหลือบมองที่ป้ายชื่อเธอที่เขียนว่า " ผู้เข้าแข่งขันรอบสุดท้าย " เขาก็เข้าใจทันทีว่าเธอกำลังจะทำอะไร

Y : อ้า ... มาถูกชั้นแล้วสินี่

Y : คุณนะ " กุหลาบดำ " ใช่ไหม ?  กุหลาบดำหนะ !

Y : คุณกำลังจะออกจากบริษัทหรือ ?

T : ใช่

Y : ทำไม ? บอกหน่อย

T : มันต้องมีเหตุผลสิ ปล่อยฉันไปก็แล้วกัน

Y : เหตุผล ! ทำไม ?

T : แล้วคุณเป็นอะไรเล่า ? ปล่อยฉันก็แล้วกัน

Y : จ่าฝูง.. คุณเรียกผมอย่างนั้น ... ไม่รู้อะไรเลย ก็แค่ลูกพ่อ !

T : ฉันไม่ทราบ ฉันเมามากวันนั้น

Y : ต้องการความชอบธรรม ถูกปฏิบัติอย่างไม่ถูกต้อง เต็มไปด้วยความคิดของตัวเอง แล้วตอนนี้คุณก็กำลังจะวิ่งหนีเสียแล้ว ?

T : ยุ่งแต่กับเรื่องของคุณได้ไหม ?

Y : ใช่แล้ว คุณมันก็พวกก้นบ่อนี่เอง

T : เดี๋ยว ... ฉันเป็นอะไรนะ ?

Y : พวกอาศัยอยู่ก้นบ่อ คุณกำลังขว้างโอกาสที่คุณได้มาอย่างถูกต้องและยุติธรรม แล้วอย่างนี้เป็นความผิดของใครหละคราวนี้ ?

Tae Hee เริ่มลังเลไม่แน่ใจว่าตัวเองจะทำอะไรดี Yong Shik จึงพูดต่อว่า

Y : เอายังไง ? เลิกยึดลิฟท์นี้ไว้ได้แล้ว เลิกสร้างปัญหาเสียทีเมื่อคุณไม่ควรที่จะยืนอยู่ข้างในอย่างนี้

- พูดเสร็จ Yong Shik ก็ดึง Tae Hee ออกมาจากลิฟท์เข้ามาปะทะตัวเขา
   ( * เฮ้อ .. ถึงตอนนี้มีใครรู้สึกอากาศรอบๆตัวร้อนอบอ้าวขึ้นมากระทันหันบ้างไหม ^^ )

T : อะไรนี้ ? อย่ามาทำเป็นพวกใหญ่โตแถวนี้เลย คุณไม่เข้าใจอะไรทั้งนั้นแหละ

T : คนเราต้องมีเหตุผลที่เขาต้องทำ คุณไม่รู้อะไรพวกนี้หรอก

Y : จะบอกให้ว่าผมคิดอย่างไร  ออกจากงาน ... เป็นนิสัยอย่างหนึ่งของคุณ

T : อะไรนะ

Y : มองดูแล้วมันเหมือนเป็นเรื่องง่ายสำหรับคุณเหลือเกินวันนี้ แสดงว่าคุณเคยทำอย่างนี้มาก่อนแล้ว และคุณก็จะคอยออกจากงานอีกจนกลายเป็นนิสัยปรกติของคุณไปแล้ว

Y : ถ้าผมคือจ่าฝูงอย่างที่คุณว่า ผมก็ไม่ต้องการใช้พวกก้นบ่อที่ชอบลาออกจากงานง่ายๆอย่างคุณหรอก

Y : สวัสดี

ตอนที่ 1



ตอนที่ 2

*********************

# 3  :  ในรถอีก  :  Yong Shik กำลังบ่นไม่พอใจที่พ่อของเขาบังคับให้เขาต้องทำงานที่บริษัทกับเพื่อนเลขาของเขา

Y : มีค่าพอเป็นลูกของพ่อหรือ ... ไม่เห็นจะแคร์เลย !

S : ทำไมจะไม่หละ ? คุณต้องการการยอมรับจากเขานะ

Y : ลองไปดูสิ เผื่อนายจะหาตั๋วที่อื่นให้ฉันได้ไหม เครื่องบินของเขาไม่ใช่มีอยู่ลำเดียวในโลกซะเมื่อไหร่

S : มันไม่ง่ายอย่างนั้นนะสิ คุณต้องมีบัตรเครดิตที่จะซื้อตั๋ว เอาเป็นว่า ... ถ้าคุณไปถึงโน่นได้จริงๆ แล้ว
     คุณจะไปพักที่ไหน ?

Y : บ้านของนายนะสื

S : คุณไม่รู้หรือ ผมทำงานเพื่อเงิน ไม่มีเงินจากพ่อ ก็ไม่มีผม

Y : อะไรนะ ? แล้ว Yong Shik ก็นึกโมโหพ่อเขาขึ้นมาอีก

Y : พ่อนะพ่อ .... ต่อนี้ไปฉันจะเขียนให้ร้ายเขาใน Internet บ้างหละ

S : โอ๊ววววววว ...... เดาว่าเขาคงกลัวววววววว น่าดูเลยยยยยยย !

Y : เขาอยากจะพูดอะไรก็พูดไป ฉันไม่ทำทั้งนั้นแหละ .. * ไอ้แว่นเวิ่นอะไรนั้น ฉันบอกนายไว้ตรงนี้เลย !

( * เรื่องของแว่น : Yong Shik เคยเกริ่นกับพ่อเขาว่า ถ้าคนเล่นเบสบอลเล่นไม่ดีเพราะไม่ได้ใส่แว่น และกลับมาเล่นได้ดีอีกครั้งหลังจากสวมแว่นเข้าไปแล้ว เปรียบเหมือนพนักงานในบริษัทถ้ามอบงานที่เหมาะสมให้พวกเขาทำ ก็อาจจะทำให้พวกเขามีคุณค่ากับบริษัทขึ้นมาก็ได้ )