PSH : ไม่เชื่อตา สมองไม่สั่งการ ... ปิติ และโลกทั้งโลกก็ดูสดใสสวยงามขึ้นอย่างประหลาด ( Can't beleive what I saw, My brain freeze .. delight & the whole world is suddenly more beautiful than ever )

มันคือเวลาประมาณ 3 ทุ่มกว่าๆได้กระมัง ( บอกแล้วว่าสมองไม่ค่อยจะสั่งการเท่าไหร่ ) กำลังนั่งพิมพ์ Comment ตอบพวกเราบ้าง แซวบ้างตามประสา แล้วก็เร่ิมรู้สึกง่วงมากๆ มองแป้นพิมพ์ก็ไม่ค่อยจะชัดแล้วจึงได้ตัดสินใจบอกลาพวกเราใน Blog เรียบร้อยไปแล้ว จึงปิดหน้า Blog Page และตามด้วยไปเช็ค rmail ก็ไม่มีอะไรพิเศามากนักในช่วงนั้น ( ขอโทษ Mint ด้วยคะ นิกกี้มาเห็น  Email Mint ทีหลัง )  และสิ่งสุดท้ายที่มักจะทำเป็นประจำคือการไปเช็ค PSH4U ด้วยกลัวจะตกข่าวอะไรที่สำคัญๆไป ก็แจ๊คพ๊อตเลย

" PSH's Case : Breaking News "  : คดีของ PSH ถูก Cancelled  

ไม่เขื่อตาตัวเอง ลองอ่านรายละเอียด เธอก็บอกแต่ว่าเอาหัวข้อข่าวไปก่อน จึงไม่มีรายละเอียด ตัวเองเริ่มมีอาการ Panic ( รนราน ) สมองไม่สั่งงาน ภาษาอังกฤษเป็นอัมพาตไปชั่วคราว คำว่า " Cancel " ซึ่งเป็นคำธรรมดาที่ตัวเองก็ใช้อยู่เสมอกลับเป็นคำที่ยากที่จะเข้าใจได้ขึ้นมาในทันที ร้อนถึง Dictionary เคลื่อนที่ซึ่งเร่ิมสังเกตุว่ายายคนนี้มีอาการแปลก จึงเดินเข้ามาดู เราจึงถามไปว่า " Cancel " แปลว่าอะไร เขาทำหน้างงแบบนึกว่าเราคงจะสติแตก  ต้องส่งโรงพาบาลแน่แล้ว แต่ก็ตอบกลับมาว่า " ยกเลิก หรือ ระงับ " เราก็ยังไม่พอใจอีก ถามต่อว่าถ้าในกรณีเรื่องของคดีความหละ  มันหมายความว่าอะไร " Case cancelled " เขาก็ตอบว่า  มันก็หมายถึง " ยกเลิกคดีนั้นนะสิ ... ยายบ้า "( อันหลังเติมเอง) แล้วจึงเริ่มสอนภาษาอังกฤษเราต่ออีกว่า คนใช่้ใช้คำผิด มันต้องใช้คำนี้ อย่างนี้ ......  พูดไปเถอะถึงเวลานั้น ไม่ได้ยินเสียงอะไรแล้ว ได้แต่ยืนยกมือ 2 ข้างขึ้นไปแบบท่า Rambo แล้วหันไปหาคนโน้นที คนนี้ที ย้ิมแก้มแทบปริ ตะโกนคำเดิมซ้ำๆซากๆอยู่นั้นว่า " Case cancelled , Park Si Hoo is free " จนคนที่บ้าน ประชดให้ว่า " ดีใจเสียขนาดนั้น ไม่เอามาเลี้ยงเสียเลยหละ "

แต่ความดีใจมีอยู๋ไม่ถึง 30 วินาทีก็ต้องกลับมานั่งหน้า Computer อีกครั้ง เพื่อที่จะรีบมาบอกพวกเราใน blog ก็อย่างที่เห็นส่วนแรกที่ออกมานั้นไม่มีอะไรมากไปกว่าที่ Ashley เอาลง แต่อย่างนั้นก็ใช้เวลานานเกินกว่าที่ใจต้องการ คำก็พิมพ์ผิดซ้ำซากอยู่นั้นจนโมโหตัวเอง บ่นว่าโน่นว่านี้กระปอดกระแปดด้วยความขัดใจตัวเอง ได้ยินเสียงคนในอีกห้องหนึ่งนินทาว่าเรานั้นมีอาการเข้าขั้นวิปลาศไปแล้ว ไม่สนใครว่าอย่างไร พิมพ์ให้ช้าลงหน่อย บอกตัวเองจะได้ไม่ผิดอีกและในที่สุดก็ click : " ส่งข้อความ " ไม่รอช้าดู Feedback ของพวกเราเพราะรู้ว่าทุกคนต้องการข่าวมากกว่าที่พาดหัวแน่ จึงเริ่มเช็คข่าวตาม web ที่เป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด บาง web ไม่มีข่าวเขาเลย โมโหไปว่าเขาอีก เอาแต่เขียนเรื่อง ประธานาธิบดีของเขาซึ่งก็เผอิญนามสกุล Park เหมือนกันเสียด้วย ว่ากำลังไปพบกับ Obama เราก็ว่าไม่ใช่ Sihoo ของเราแน่ เช็คต่อไป เดี๋ยวก็เอาอีกขึ้นว่า " Park วันนี้ใส่ขุดสีฟ้าทั้งชุด " อีกข่าวบอก " Park โชว์การพูดภาษาอังกฤษ  ... คนยกนิ้วให้ " ไม่ใช่ๆ  นี้ไม่ใช้ Park ที่ฉันต้องการ ก็ไปหงุดหงิดกับเขาอีก จนในที่สุดก็ได้มาเป็นภาษาเกาหลีก่อน ร้อนถึง Kay ต้องมาช่วยแปลให้พวกเรา ในขณะที่เราปฏิบัติการล่าข่าวต่อไปกว่าจะไปหยุดได้ที่ Soompi ดังที่ทราบกัน

และก็คอยตามที่อื่นๆอีกใน ช่วงชั่วโมง 2 ชั่วโมงต่อมาแต่ไม่พบอะไรแล้ว จึงตัดสินใจกลับมาที่ Blog และพูดคุยกับพวกเราด้วยความปิติยินดี และหัวใจที่พองโตดีกว่า ความง่วงหรือ ? ช่วงนั้นหายเป็นปลิดทิ้ง ไม่มีอาการเหลือเลย และดีใจเป็นที่สุดที่มีพวกเราที่ได้แบ่งปันความสุขในครั้งนี้ร่วมกัน  ... และนี้คือบันทึกอีกหน้าหนึ่งกับช่วงเวลาแห่งความปิติยินดีของพวกเราทุกคน ขอบคุณคะ ที่ยืนหยัดอยู่ด้วยกันมากว่า 3 เดือน ความทุกข์ คราบน้ำตาที่ต้องปาดแล้วปาดเล่า เช็ดแล้วเช็ดเล่าไม่ทราบกี่ครั้งต่อกี่ครั้ง หัวใจที่เจ็บปวดรวดร้าวเกินพรรณนา จนบางครั้งถึงกับกินไม่ได้นอนไม่หลับ มันได้ผ่านพวกเราไปแล้ว มันจะเป็นเพียงความทรงจำเท่านั้น เก็บมันไว้ ในส่วนที่ลึกที่สุดในหัวใของเรา เพราะอย่างไรในนั้นมันมี บุคคลพิเศษคนนี้ที่เจ็บปวดกว่าใครๆทั้งหมดอยู่ในนั้นด้วย ดังที่เขาพูด " ความรักย่อมนำมาซึ่งความเจ็บปวด " แต่เราก็ยอมที่จะเจ็บปวดแทนการทิ้งขว้างเขาไป อย่างน้อยที่สุดมันก็ได้สิ้นสุดลงแล้วนะพวกเรา ต่อจากนี้ไปก็คือ หน้าใหม่กับผู้ชายคนนี้ เมื่อเขาพร้อมที่จะกลับมาอีกครั้ง มาหาเราอีกครั้ง .... พักให้เต็มที่ Park Si Hoo เราจะรอคุณอยู๋ที่นี้ ไม่เปลี่ยนแปลง ... ขอบคุณทุกคนคะ ที่อยู่สู้กับเขามาโดยตลอด

nikki ........