นักแสดงหน้าใหม่ Park Si Hoo ใน Elle 2008

บทสัมภาษณ์โดยนักข่าวจาก นิตยสาร Elle ในปี 2008 ขณะที่เขามีงานแสดงในละคร Iljimae อยู่

* เนื่องจากไม่มีภาพถ่ายของ PSH ระหว่างการให้สัมภาษณ์ครั้งนี้ เราจึงได้นำภาพในช่วงของปี 2008 แต่ในวาระโอกาสที่แตกต่างกันมาใช้แทน กรุณารับทราบตามนี้ด้วย

ยังมีความท้าทายอีกมากที่รอเขาอยู่สำหรับ Park Si Hoo

นักแสดงคนหนึ่งผู้ที่ได้ฝ่าฟันมาจนถึงสถานภาพที่ถูกห้อมล้อมราวกับว่าเขาเป็นเจ้าชายหนุ่มของทุกๆคนก็ไม่ปาน พร้อมกับคำพูดที่ได้ยินอยู่เสมอว่า " นั้นเขาหรือ " และคนผู้นั้นก็กำลังได้รับความสนอกสนใจอย่างเต็มที่หลังจากต้องใช้เวลากว่า 10 ปี ก่อนที่จะได้มาแสดงในละครฮิตที่โด่งดัง (Iljimae) คุณอยากทราบไหมว่าเขาคือใคร ? เขาคือ Park Si Hoo แตกต่างจากครั้งแรกที่ได้พบที่ดูบอบบาง คมสัน จริงๆแล้วเขาเป็นคนที่ร่าเริง คอยกล่าวขอบคุณผู้ร่วมงานอยู่เสมอ คอยนำอาหารมามอบให้กับนักข่าวที่เหนื่อยล้า และ การพูดติดตลกออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย เช่น " เพราะคุณดูจะเป็นกังวลกับการออกกำลังกายและมีสุขภาพชีวิตที่ดี ผมเดาว่าคุณต้องมีอายุยืนแน่นอน " ( เป็นการพูดประชดในเชิงขำขันว่า ถ้ากังวลกับมัน แต่ไม่ได้ทำอะไรกับมัน (ออกกำลังกาย) ก็คงจะมีอายุยืนสมใจอยู่หรอก )

Q : ก่อนจะเริ่มรับงานแสดงจริงๆ คุณคงจะมีจินตนาการที่เลิศลอยกับการเป็นนักแสดงอยู่บ้าง จริงๆแล้วตอนนั้นคิดอย่างไรกับมันหละ ?

A : แรกๆ ผมก็คิดถึงมันแบบหลวมๆ โดยคิดว่าเมื่อคุณเริ่มงานแสดง คุณก็คงจะได้งานใน TV ทำและสร้างชื่อให้กับตัวเองอะไรอย่างนั้น นั้นคือความคิดของผม แต่ยิ่งนานเข้า นานเข้า ผมก็พบว่ามันยาก มากขื้นและห่างไกลจากที่คิดไว้ขึ้นทุกที คุณเห็นไหมหละ ?  ในอดีตเมื่อผมไปลองเทสหน้ากล้อง ผมจะสั่นไปหมด โดยปราศจากเหตุผลใดๆ ผมไม่ได้แสดงอะไรที่เป็นตัวของผมเองเลยหรืออาจจะเป็นเพราะผมตื่นกลัวกับบรรยากาศในขณะนั้น มันยากมาก เพราะผมไม่สามารถควบคุมกับอารมณ์ของตัวเองๆได้ ผมจึงคิดว่าน่าจะลองมุ่งไปที่งานแสดงที่ไม่ต้องมาลองหน้ากล้องอย่างนี้อีก ผมบอกกับตัวเองเสร็จโดยไม่มีแผนอะไรอยู่ในใจ แล้วจึงโทรไปที่โรงละครเล็กๆแห่งหนึ่งและเริ่มงานบนเวทีนับตั้งแต่นั้นมา

Q : คุณถือว่าตัวเองเป็นคนที่ใช้ชีวิตค่อนข้างอิสระไหม ?

A : ผมออกมาใช้ชีวิตตามลำพังตั้งแต่จบจากม.ปลาย พ่อของผมใช้ชีวิตอยู่กับการเป็นนายแบบแฟชั่น บางครั้งก็รับงานโฆษณาด้วย แต่ปู่ของผมไม่เห็นด้วยกับชีวิตแบบนั้น หมู่บ้านของผมอยู่แถว Buyeo และปู่ของผมก็กดดันให้พ่อของผมกลับมาดูแลบ้านของตระกูล นั้นคือเหตุผลที่พ่อของผมปล่อยให้ลูกชายของพ่อทำอะไรก็ได้ที่เราอยากทำ

Q : บ้านมีขนาดใหญ่มากนักหรือถึงกับต้องมีคนคอยดูแลจัดการขนาดนั้น ?

A : อือ... ฮา ฮา ฮา คุณพอจะนึกออกไหมกับลักษณะบ้านทรงเกาหลีแบบโบราณที่มีขนาดใหญ่ ?  เดาออกไหม ประเภทบ้านของพวกชาวนาที่พอมีอันจะกินหน่อย ภูมิใจหรือ?  ตอนนี้อาจจะเอามาเป็นเรื่องคุยโม้แบบไม่ตั้งใจได้อยู่ ฮา ฮา ฮา อย่างไรก็ตาม ตอนนี้บ้านเก่ามากแล้ว พ่อต้องคอยดูแลซ่อมแซมมันอยู่ตลอดเวลา

Q : เมื่อคุณเป็นเด็กๆ คุณเป็นนักเรียนแบบไหน ?

A : ผมเป็นเด็กเงียบๆ ผมไม่ชอบอยู่ต่อหน้าผู้คนและผมจะอยู่ตามลำพังเป็นส่วนใหญ่ เพื่อนๆที่โรงเรียนแทบจะทุกคนชอบไปเล่นฟุตบอลกัน ผมจะไปอีกทางหนึ่งฝึกยกบาร์หรือเล่นบาร์คู่เพื่อฝึกกล้ามเนื้อของผม คอยคิดกับตัวเองอยู่เสมอว่า ทำไมไม่ฝึกกล้ามเนื้อให้แข็งแรงแทนที่จะวิ่งไปรอบๆในเวลาที่มีแสงแดดที่แรงกล้าอย่างนั้น

Q : อย่างนี้ พวกเพื่อนๆไม่ได้ให้ความสนใจกับคุณหรือกับการแยกตัวเองออกไปอย่างนั้นที่โรงเรียนหนะ ?

A : ไม่หรอกครับ ถ้าไม่นึกถึงตรงจุดนั้นผมก็ค่อนข้างจะดังอยู่นะที่โรงเรียน ไม่ด้วยเหตุผลใดก็เหตุผลหนึ่ง โอ๊ว .. นี้อาจจะเป็นเรื่องอวดโม้ได้อีกเรื่องหนึ่งนะ ^^

Q : รูปหล่ออย่างคุณนี่ พอที่เราจะมาคุยกันหน่อยได้ไหมเกี่ยวกับสาวๆในละแวกบ้าน มีสาวๆมาตามคุณอยู่บ้างไหม ?

A : อีกแล้ว ผมจะพูดอย่างไรดีเกี่ยวกับเรื่องนี้ ?  ถ้าผมพูดไป ก็จะหาว่ามาคุยโม้โอ้อวดอีก ฮา ฮา ฮา

Q : อ้อ คุณหมายความว่า คุณไม่เป็นคนโปรดของสาวๆเขาสักเท่าไหร่สินะ ?

A : ฮือ .... ผมก็ไม่ได้เป็นในทางด้านไม่น่าสนใจเสียทีเดียว ก็แค่พวกเขาจะรู้เบอร์รองเท้าที่ผมใส่ หรือ หน้าอก ... อะไรทำนองนั้น

Q : ใช่เลย คุณนะขี้โอ่จริงๆด้วย

A : ฮา ฮา ฮา เฮ้ ! ผมบอกแล้วว่าผมไม่อยากพูดเกี่ยวกับเรื่องส่วนตัวของผมสักเท่าไหร่นะ

Q : ตอนนี้ ผมจะให้คุณพักบ้าง อะไรคือทัศนคติของคุณเกี่ยวกับการแสดง ?

A : การวิ่งไล่ตามงานชิ้นหนึ่งไปสู่อีกชิ้นหนึ่ง ผมค้นพบว่าตัวเองได้เติบโตและเรียนรู้เพิ่มมากขึ้นทุกที นี้คือเสน่ห์อย่างหนึ่งของการแสดง การมีความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างนักแสดงคนอื่นๆ กับผู้กำกับ กับทีมงานทุกๆคน มันเหมือนกับว่าผมต้องเรียนรู้มันไปตลอดชีวิตของผม เพราะเหตุนั้น ผมจึงมีความคาดหวังให้กับตัวเองอยู่เสมอ เพราะผมเชื่อว่ายังมีอะไรอีกมากมายของผมที่ยังไม่มีโอกาสได้แสดงออกมา ผมฝันเสมอถึงภาพในอนาคตข้างหน้า และเบื้องหน้าต่อไปเรื่อยๆ ... อย่างเช่น ผมควรจะพูดอะไรเมื่อจะไปรับรางวัลการแสดงในครั้งต่อไป ?  ความคิดนึกในลักษณะนี้ ? จะปรากฏขึ้นมาและผ่านไป แต่ไม่ใช่จะคิดเกี่ยวกับมันอยู่ตลอดเวลานะ

Q : คุณช่างมีจินตนาการซะเหลือเกินนะ ? อย่างนี้อาจมีข่าวใน Internet ออกมาว่า " Park Si Hoo กำลังฝึกคำพูดตอนรับรางวัลนักแสดงยอดเยี่ยมครั้งต่อไปอยู่ที่บ้าน "

A : ก็เป็นอย่างนี้หละ ดีแล้วที่คุณเอ่ยออกมา การให้สัมภาษณ์แบบนี้เป็นอะไรที่ยากจริงๆนะ แม้แต่เรื่องเล็กๆน้อยๆอย่างนี้ก็จะไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆ โดยเฉพาะกับกระแสข่าวที่เป็นอยู่อย่างทุกวันนี้ เช่น พวกเขาจะสนใจไปเสียหมดทั้งเรื่องเสื้อผ้า รองเท้า และอะไรก็ตามที่คุณสวมใส่

Q : ขณะที่คุณกำลังอยู่ในระหว่างการถ่ายภาพ (ให้กับนิตยสาร) ผมเห็นคุณดูจะเป็นกังวลกับเสื้อผ้าอยู่มากทีเดียว มีชิ้นไหนที่คุณเสียใจทีหลังเมื่อซื้อไปแล้วไหม ?

A : ผมซื้อหมวกบ่อยมาก ผมมีประมาณ 50 ใบกองอยู่ที่บ้าน ปัญหาก็คือ ผมใช้มันอยู่แค่ 2-3 ใบเท่านั้น ผมรู้สึกดีเมื่อได้แต่งตัวแบบง่ายๆแบบนี้ ซึ่งแตกต่าจากในละครที่ผมต้องใส่เสื้อผ้าแบบชนิดเต็มยศ

Q : คุณดูดี ในเสื้อผ้าแบบนั้น

A :  ฮืม .. ขอบคุณครับ ฮา ฮา ฮา

Q : เงียบ ไม่ตอบรับอะไรเลยกว่า 30 วินาทีแล้วนะ จะไม่คุยโอ่ตัวเองเพิ่มอีกหรือ ?  อย่างเช่นว่า " ผมมันเป็นคนหุ่นดี อะไรอย่างนั้นนะ ... "

The end !

credit : www.parksihoo.com