TPM : มาย้อนเวลาไปดูกองถ่าย TPM ในปี 2011 กัน ( 2 )

มาต่อตอนที่ 2 กันเลย

หาคำพูดไม่เจอเอาเลย! แม้ทราบมาก่อนแล้วว่าเขาลดน้ำหนักลงไปถึง 8 กิโลเพื่อฉากในละครเรื่องนี้ แต่เมื่อได้มาเห็นตัวจริงของเขาอย่างนี้แล้วก็ยังอดช๊อคไม่ได้จริงๆ เบื้องหน้าที่เห็นกับชุดสีดำทั้งชุด ร่างกายที่ดูสูงโปร่ง งดงาม หล่อเหลา ท่าทางที่เป็นตัวของเขาเอง สง่างามแบบหนุ่มในยุค Chosun และใบหน้าที่สวยงามอย่างนั้น มันคงไม่ใช่เป็นเพียงแค่ความรู้สึกในขณะที่อยู่ห่างจากเขาในระยะไกลเท่านั้นเป็นแน่

หลังจากดูดซับกับสภาพของบริเวณโดยรอบแล้ว ฉันก็ค่อยๆมองกลับมาอย่างเงียบๆไปทางด้านที่กำลังมีการถ่ายทำกันอยู่  การถ่ายทำอยู่ที่ คนกำลังก้าวเดินไปได้เพียงแค่ประมารณ 2 ก้าว แล้วก็เดินถอยกลับมาดูเหมือนจะพูดอะไรกันเมื่อดูจากภาษามือของพวกเขา และต่อมาก็ดึงอะไรที่คล้ายๆกับเชือกออกมา และมีการมัดปากด้วย ถ้าไม่ใส่ใจถึงเรื่องของระยะห่างระหว่างเราแล้วหละก็ ฉันก็อยากจะคิดไปเองว่าได้ยินเสียงทุ้มๆ น่าฟังนั้นกำลังแสดงอารมณ์อะไรบางอย่างออกมา โกรธ ? คลั่ง? ไม่แยแส ? รัก? อีกครั้งหนึ่งที่เกลียดตัวเองว่ามองอะไรไม่เห็นมากนัก เห็นก็แต่เพียงท่าทางที่ค่อนข้างกระแทกกระทั้นเท่านั้น เฮ้อ ทำไมฉันไม่เอากล้องส่องทางไกลมาด้วยนะ ? โมโหตัวเอง เป็นความผิดพลาดอย่างใหญ่หลวงเลย

นี้เป็นฉากสั้นๆเท่านั้น แต่ใช้เวลาถ่ายทำกันถึง 50 นาทีเห็นจะได้  เขาคอยลาก Se Ryung อยู่ครั้งแล้วครั้งเล่า และก็คอยมัดๆ แก้ๆ กับเชือกอยู่อย่างนั้น ที่คนดูมองเห็นก็คือการต่อสู้แข็งขืนระหว่างคนทั้งคู่ และระหว่างที่ทีมงานได้หยุดเพื่อทำการปรับแสงอยู่นั้น ทั้ง Seung Yoo & Se Ryung ก็มีโอกาสได้พักกันในช่วงสั้นๆ และ ..... ในทันทีนั้นเองมันน่าจะเป็น Si Hoo นะที่มองเห็นพวกเรา

กระทำออกไปโดยอัตโนมัติ เราจึงโบกมือไปทาง Si Hoo ในที่สุด เราก็ได้พบ Si Hoo แล้วและร่วมเล่นไปกับพวกเรา Sihoo ก็โบกมือกลับมาให้เราด้วย เพียงข่วงสั้นๆนั้นเอง บรรยากาศในขณะนั้นก็เรียกได้เลยว่าพวกเราทั้งหมดนั้นแทบจะควบคุมตัวกันไม่ได้แล้ว " Sihoo ของพวกเรา " จนถึงเดี๋ยวนี้ฉันก็ไม่รู้่ว่าฉันคิดไปเองหรือเปล่า เพราะไม่สามารถที่จะเห็นสีหน้าของเขาได้ชัดเจนนัก แต่ฉันเชื่อว่าฉันเห็นรอยยิ้มที่อบอุ่นของเขา กับท่าทางการโบกมือตามแบบฉบับของเขา ก่อนที่จะหันหน้ามาทางพวกเราที่กำลังโบกมือให้เขาอยู่ กับการแสดงออกซึ่งกันและกันแต่เพียงเล็กๆน้อยๆเท่านี้ ก็เล่นเอาอาการของพวกเราทุกคนที่อยู่แถวนั้นถึงกับบ้าคลั่งกันแบบสุดๆไปเลยทีเดียว เพราะว่า Sihoo เห็นพวกเราแล้ว!

ฝ่ายประสานงานของเราและคนของเขาคงจะได้บอก Si Hoo ก่อนแล้วว่าเราคือแฟนจากประเทศจีน แฟนคลับของเขาในเมืองจีน ในช่วงนั้นเขาน่าจะยินดีอยู่ใช่ไหมหนะ ? ที่มาเห็นพวกเรา เดินทางมาถึงที่นี้เพื่อมาให้กำลังใจเขาเช่นนี้ เพื่อเขาจะได้ทราบถึงความรักที่จริงใจของพวกเรา Si Hoo นั้นช่างเป็นคนที่เอาใจใส่ในความรู้สึกของคนอื่นจริงๆ เขาเป็นคนที่เอาใจใส่กับแฟนๆของเขาเสมอ ความสุขในขณะนั้นมันท่วมท้นไปหมดเรียกได้ว่าถ้าความสุขในขณะนี้เปรียบได้กับแม่น้ำแล้วหละก็ ฉันเชื่อว่าทีมงานในวันนี้คงทำงานกันไม่ได้แน่นอน ^^

การถ่ายทำในอีกด้านหนึ่งก็กำลังอยู่ในระหว่างการเตรียมการณ์ พวกเราตอนนี้เริ่มรู้สึกถึงความปั่นป่วน วุ่นวายเกิดขึ้นเล็กน้อย เมื่อมองไปให้ชัดๆ ก็เห็นองค์ชาย Se Yang ( พ่อของ Se Ryung ) เขาปรากฏตัวขึ้นอย่างช้าๆด้วยบุคลิกแบบผู้มีอำนาจและควบคุมอย่างแท้จริง โดยไม่ได้ตั้งใจอยู่ๆเราก็ยืนกันขึ้นจาก้อนหินที่เรานั่งกันอยู่เมื่อเขาเดินผ่านฉันไป มีเสียงเล็กๆเสียงหนึ่งดังขึ้นมาเป้นภาษาเกาหลีแบบครึ่งๆกลางๆ และเราก็ได้เห็น เขายิ้มและผงกหัวรับทราบก่อนที่จะเดินผ่านเราไป จริงๆ ฉันอยากจะบอกกับเขาว่า " ขอให้เขาดูแล Park Si Hoo ของเราด้วย แต่ฉันพูดภาษาเกาหลีไม่เป็น ก็เป็นเรืองเศร้าอีกเรื่องหนึ่ ที่ต้องบอกกับตัวเอง!

เวลาประมาณ บ่าย 2 โมงการถ่ายทำในป่าก็เสร็จสิ้นลง และพวกเขาก็ย้ายไปถ่ายทำกันต่อที่ น้ำตก Shu Yu Tingbian การถ่ายทำฉากนี้คือฉากที่ Yang จะมาช่วยชีวิตบุตรสาวของเขา มีการให้สัญญาณว่าเมื่อไหร่ต้องแสดงความโกรธโดยการขว้างก้อนหิน และ สัญญาณในการใช้ธนู มีคนเจ็บกำลังนอนอยู่บนพื้น เพราะถูกบอกว่าไม่ให้ถ่ายภาพเวลาที่พวกเขากำลังถ่ายทำละครอยู่ แต่เราก็ถือโอกาสในขณะที่ทีมงานกำลังปรับแต่งกล้องถ่ายละครของพวกเขาและการปรับแสง ฉันก็หยิบกล้องขึ้นมาอย่างเงียบๆ ระยะห่างประมาณ​  20 เมตรเห็นจะได้และก็เร่ิมถ่ายภาพทันที

ใบหน้าของเขานั้นมันติดตรึงอยู่ในจิตใจของฉันอย่างลึกล้ำมานานแล้ว แต่เมื่อได้มาเห็นตัวจริงของเขาอย่างนี้ และนี้เป็นครั้งแรกที่ได้มาพบตัวตนของเขา รูปหน้าที่คุ้นเคย กับใบหน้าที่ดูบอบบางน่าทนุถนอมนั้น ขณะนี้ดูเหมือนปกคลุมไปด้วยความเหนื่อยล้า และเศร้าสร้อย เหนื่อยล้าจากการทำงานมาตอด 3 วันโดยแทบไม่มีการได้หลับได้นอน  ความเศร้านั้นคงจะเป็นไปกับบทบาทในท้องเรื่อง Sihoo กำลังเข้าถึงบทบาทของเขาอย่างเต็มที่ นั้นเป็นที่ทราบกันดี แต่ที่ต้องการเห็นมากที่สุดในขณะนี้คืออยากเห็นความเหนื่อยล้าบนใบหน้าของเขานั้นอันตรธานหายไป และกับใบหน้าที่ดูซีดเซียวนั้นอีก ขอให้ใบหน้าที่งดงาม แจ่มใสนั้นได้กลับมาอีกครั้งหนึ่งด้วยเถิด

ในฉากต่อมาเราได้ยินเสียงร้อง นั้นคือเสียงของ Si Hoo หรือ ? มันเป็นเพียงเสียงร้องที่โหยหวนออกมาเท่านั้น ทำไมมันถึงเป็นฉากที่ทำเอาพวกเราลืมหายใจกันไปเลย ( โชคดีที่ฉันไม่ใช่คนแรกที่มีอาการอย่างนั้น ราวกับถูกสะกดไปกับช่วงอารมณ์ในขณะน้้นตามไปด้วยเลยจริงๆ )  การแสดงในฉากนี้ต้องถ่ายทำกันอยู่ถึง 3 ครั้ง แต่ละครั้งแต่ละร้องร้องโหยหวนที่ดังออกมา เล่นเอาฉันรู้สึกสะดุ้งทุกทีไป การแสดงของ Park Si Hoo นั้นได้เข้าไปสู่จุดสุดยอดแล้วจริงๆ เรียกได้ว่าเขานั้นได้เข้าถึงบทบาทในขณะนั้นแล้วอย่างเต็มตัว

กรุณาติดตามตอนต่อไปในตอนที่ 3 ขอบคุณ

Credit : parksihoobar.com, thanks!