* เก่ามาเล่าใหม่ : PSH กับ 10 ปี แห่งความยากลำบาก ในรายการ Healing Camp (1)

รายงานข่าว :

Park Si Hoo : " ผมรอดปลอดภัยมาได้กับ 10 ปีแห่งความทุกข์ยาก "

" ผมอยากจะเป็นนักแสดงมาตั้งแต่จุดเริ่มต้น ; ผมไม่เคยคิดถึงสิ่งอื่นเลย "

เคยคิดอยู่เสมอว่า ดาราหนุ่ม Park Si Hoo ผ่านพ้นอุปสรรคขวากหนามต่างๆมาได้อย่างไรในตลอดช่วง 10 ปี ? ในรายการ Healing Camp :  Park Si Hoo ได้มารื้อฟื้นความมทรงจำของชีวิตเขาก่อนที่จะทำให้ตัวเองมาเป็นดาราคนหนึ่งกับเขาได้ เขาใช้เวลาของวัยเด็กในสภาพครอบครัวที่มีอันจะกินในเมือง Chungnam Buyeo เขาเป็นลูกหลานที่สืบทอดสายเลือดมาจากต้นตระกูลที่เป็นเจ้าของที่ดินที่ร่ำรวย

แต่ PSH ต้องการที่จะสร้างมันด้วยตัวของเขาเอง ดังนั้นเขาจึงมาที่กรุงโซล โดยถูกหลอกจากเพื่อนในชั้นมัธยมกลางว่าจะหางานและหาที่พักให้เขาทำอีกด้วย ก่อนที่จะมาค้นพบต่อมาว่ามันคือสัญญาที่หลอกลวงเท่านั้นเอง เขาจึงต้องมาอาศัยอยู่ที่ใต้ถุนตึกของสถานออกกำลังกายแห่งหนึ่งซึ่งบริหารโดยลุงแก่ๆคนหนึ่ง

Park Si Hoo : " ผมต้องอาศัยอยู่ในโกดังเก็บของใต้ถุนอาคาร โดยมีเพียงแผ่นกระดานมาทำเป็นที่นอน ในช่วงกลางวันผมก็จะไปมีกิจกรรมอยู่ที่โรงละคร และชอบที่จะมาฝึกออกกำลังกายในช่วงค่ำ ผมหลับไม่ค่อยได้ดีนักในช่วงที่อยู่ที่นั้น ลุงแก่( เจ้าของสถานออกกำลังกาย) จะมาเคาะประตูเหล็กในเวลา ประมาณ ตี 5  ทุกเช้า น้ำหนักผมลดลงไปมากจนเหลือแค่ 60 กิโล เท่านั้น " เขาเล่าออกมา

Park Si Hoo เริ่มงานแสดงของเขาที่โรงละครแห่งหนึ่ง งานของเขาคือการเอาป้ายโปสเตอรืไปติดและ การแจกใบปลิว เขาเป็นนักแสดงนำฝ่ายชายอีกคนหนึ่ง ( Double-cast หมายถึง สลับกันเป็นพระเอกกับนักแสดงอีกคนหนึ่งในละครเวทีที่มีหลายรอบด้วยกัน ) ในละครเรื่อง " Twelve Life " ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของขีวิตที่ทุกข์ยากของเขา

ในวันที่ละครได้เปิดแสดง เขาถึงกับช๊อคที่ไม่เห็นภาพของเขาปรากฏอยู๋ในหมวดของนักแสดงแต่กลับไปอยู่ในกลุ่มของพวกพนักงานที่อยู่เบื้องหลังแทน (NK : เขาคงหมายถึงหนังสือคู่มือที่จะแจกให้กับผู้ที่มาเข้าชมก่อนละครจะเริ่มขึ้น โดยจะมีการเกริ่นถึงเนื้อเรื่อง รายชื่อนักแสดง ทีมงาน ฯลฯ ) มันเป็นอะไรที่ช๊อคมากจริงๆ เขาต้องวิ่งไปนั่งอยู่ที่สวนสาธารณะกว่า 20 นาที แน่นิ่งไปหมดทั้งตัว และ เริ่มคิดว่าเขาควรจะกลับบ้านดีไหม

" ในวันนั้นที่มีการแสดง ผมจึงได้ตาสว่างขึ้นมา หลังจากที่การแสดงสิ้นสุดลงผมกลับมาที่สถานออกกำลังกาย รู้สึกว้าเหว่ และเสียใจอย่างมาก ผมโทรกลับไปหาแม่ของผมโดยการใช้โทรศํพท์ทางไกล (แบบสมัยก่อนที่ต้องต่อสายผ่านองค์การ )  และในทันทีที่ผมได้ยินเสียงแม่เท่านั้น น้ำตาของผมก็ไหลออกมาอย่างชนิดควบคุมไม่ได้เอาเลย แม่ของผมพูดขึ้นว่า "ทำไมลูกต้องมาทรมาณมากมายอยู่อย่างนี้ที่โซล ? ทำไมไม่กลับมาบ้าน ? "

Park Si Hoo ใช้เวลากว่า 1 ปีครึ่งอาศัยอยู่ในสภาพที่ยากลำบากที่ใต้ถุนตึกอยู่เช่นนั้น แต่ " ผมไม่เคยคิดที่จะกลับบ้านเลยแม้แต่ครั้งเดียว " เขากล่าว เมื่อตอบคำถามของโฆษกในรายการที่ถามเขาว่า ทำไมเขาจะต้องมาทนผ่านความยากลำบากเช่นนี้ ?  เขาตอบอย่างภาคภูมิใจ ด้วยคำตอบที่เต็มไปด้วยความเชื่อมั่นว่า " ผมต้องการที่จะประสพความสำเร็จด้วยตัวของผมเอง "

VDO



(กรุณาติดตามตอนต่อไป)


(Credits: www.newsen.com; http://news.nate.com

Credit : parksihoo4u.com, thanks !