Scent

Scent

Monday, May 14, 2012

บันทึกจากแฟนชาวญี่ปุ่นเมื่อมาเยี่ยมกองถ่าย Family Honor


มาเยี่ยมกองถ่าย Family Honor ในวัน Valentine

เมื่อเร็วๆนี้เพื่อนๆของฉันหลายคนได้เริ่มสนใจดูละครจากประเทศเกาหลีกับฉัน และนี้เป็นครั้งแรกที่เราเริ่มที่จะลองดูละครผ่านทาง internet ในช่วงเวลาออกอากาศจริงๆ หลังจากดูละคร Family Honor ได้หลายตอนผ่านไป เราทั้งหมดก็ได้กลายมาเป็นแฟนของหนุ่มรูปงามผู้ที่แสดงเป็นดารานำฝ่ายชาย ดังที่แฟนคนอื่นๆของละคร family Honor ทั้งหลายจะพูดในทำนองเดียวกันคือเราทั้งหมดติดละครเรื่องนี้ราวกับมันเป็นยาเสพติดก็ไม่ปาน


- บ้านของ Gung Suk -

2-3 วันก่อนวัน Valentine เราได้อ่านเจอว่า Park Si Hoo ได้รับบาดเจ็บจากพวกแก๊งค์อันธพาลท้องถิ่น กลุ่มแฟนเล็กๆกลุ่มนี้จึงตัดสินใจจับฉันใส่เครื่องบินมาเกาหลีเพื่อเป็นตัวแทนของพวกเรา งานของฉันที่ได้รับการมอบหมายมาก็คือแสดงให้เขาเห็นว่าเรารัก สนับสนุน ต้องการเป็นกำลังใจให้เขา และให้เขาทราบว่ามีคนมากมายแค่ไหนที่รักเขาอยู่ทั่วโลก

เราได้รวบรวมเงินเข้าด้วยกัน เพื่อซื้อ chocolate ไปให้กับเขาและทีมงานในกองถ่าย และหน้าที่ของฉันคือเป็นนกพิราบสื่อสารที่จะนำ chocolate บวกกับของขวัญเล็กๆน้อยๆ และความรักจากทุกๆคนมามอบให้กับเขา

- หน้าบ้านของ Dan Ah -

เพราะความเป็นคนขี้งก ฉันจึงได้ทำการจองตั๋วเครื่องบินแบบไม่ใช้สายตรงมายังประเทศเกาหลี และแน่นอนด้วยโชคชะตาของฉัน เที่ยวบินแรกก็ล่าช้ากว่ากำหนดถึง 3 ชั่วโมง ในขณะนั้นฉันเริ่มมองเห็นรำไรๆแล้วว่าฉันอาจจะมีโอกาสพลาดเที่ยวบินที่จะใช้ต่อไปเกาหลีได้ ดังนั้นเมื่อออกมาจากเที่ยวบินแรกได้ฉันก็แทบวิ่งแบบตาลีตาเหลือกต่อไปยังอาคารสายการบินนอกประเทศทันที เมื่อมาถึงหน้าประตูที่จะพาฉันขึ้นเครื่อง เจ้าหน้าที่ก็พร้อมใจกันบอกว่า " NO" พวกเขาพร้อมที่จะปิดประตูเครื่องแล้ว และบอกว่าฉันต้องคอยจับ flight ต่อไปในวันรุ่งขึ้น

ฉันเกือบจะร้องไห้ออกมาอยู่แล้ว แต่ตัดสินใจว่าขอร้องเขาให้เขาเห็นใจแกมเวทนาจะดีกว่า ฉันจึงได้เริ่มอธิบายกับผู้หญิงที่ตรงประตูว่าทำไมฉันจะต้องไปถึงเกาหลีให้ได้ก่อนวัน Valentine ฉันตัดสินใจบอกให้พวกเขาทราบว่าฉันไม่ได้ต้องการไปเกาหลี เพียงเพื่อตัวเองเท่านั้น ฉันเป็นนกพิราบสื่อสารที่จะต้องนำความรัก และคำอวยพรไปมอบให้ไครบางคนที่เกาหลี ผู้ชายที่อยู่ที่โต๊ะคงจะรู้สึกได้ถึงความจริงจังของฉัน และตัดสินใจช่วยเหลือฉัน

- เตียงที่ Gung Suk มานอนเป็นเจ้าชายนิทราอยู่ -

ต่อจากนั้นที่ฉันรู้ก็คือ พนักงานทั้งหมดที่ประตูกำลังคุยกับใครสักคนผ่าน walkie talkie ก่อนจะหันมาบอกกับฉันว่า " โอเค "  หลังจากนั้นฉันก็ได้รับการตรวจเพื่อ check-in ใน 1 นาทีต่อมา อย่างไรก็ตามก่อนที่ฉันจะมีโอกาสได้ขอบคุณใครๆ พวกเขาก็นำข่าวร้ายมาบอกฉันว่า " คุณได้ไปกับเครื่องบินลำนี้ก็จริงแต่ไ่ม่ใช้กระเป๋าของคุณ กระเป๋าของคุณต้องไปกับ flight ถัดจากเที่ยวนี้ "

ฉันในที่สุดก็มาถึงสนามบิน Incheon ในวัน Valentine ขอบคุณพลเมืองของเกาหลีที่มีจิตใจที่งดงามช่วยเหลือฉันในการบอกทิศทางและพาฉันจากจุดหนึ่งไปอีกจุดหนึ่ง ฉันในที่สุดก็มาถึงสถานีรถไฟใต้ดินใกล้กับสถานที่ถ่ายทำโดยไม่ต้องพยายามพูดภาษาเกาหลีแม้แต่คำเดียว แต่โชคก็ยังไม่เข้าข้าง ฉันในที่สุดก็หลงทางจนได้ ฉันหาทางออกจากสถานีรถไฟใต้ดินไม่เจอ โชคดีได้เด็กสาวๆที่น่ารักคนหนึ่งหยุดช่วยเหลือฉันในการโทรศัพท์ถึงคนที่ฉันต้องหารที่จะติดต่อด้วย หลังจากนั้นเธอยังตัดสินใจเล่ือนเวลาการนัดหมายของเธอกับเพื่อนชาย เพื่อจะได้พาฉันไปที่สถานที่ถ่ายทำด้วยตัวของเธอเอง เราคุยกันไปในระหว่างที่เดินไปที่สถานที่ถ่ายทำ และเธอก็นำรูปถ่าย chocolate ที่เธอทำเองและเตรียมไว้ให้คนรักของเธอในวัน Valentine มาให้ฉันดู หลังจากดูรูป chocolate แล้วทำให้ฉันรู้สึกห่อเหี่ยวขึ้นมาจับใจ เมื่อคิดถึง chocolate ของเราที่ยังคงอยู่ที่ใดที่หนึ่งไกลออกไป

- ฉากที่ขน Gung Suk มาที่โรงพยาบาล -

อย่างไรก็ตามหลังจากการผจญภัยเล็กๆน้อยๆ ฉันในที่สุดก็มาถึงสถานที่ถ่ายทำและได้พบ PSH ในคืน Valentine , Park Si Hoo ช่างหล่ออย่างไม่น่าเชื่อ เขาดูดีอยู่เสมอใน TV ​แต่เมื่อได้พบตัวจริงของเขา ฉันแทบหาคำพูดมาอธิบายไม่ถูกจริงๆ PSH ตัวจริงนั้นหล่อเหลางดงามเหลือเกิน อีกทั้งท่วงท่าการเคลื่อนไหวของเขาก็ดูสง่างามไปหมด ไม่ว่าจะเป็นการเดินหรือเพียงแค่ยืนเฉยๆ และสิ่งที่ทำให้น่าจดจำเป็นที่สุดสำหรับฉันคือ ความจริงที่ว่าเขาดูเป็นคนที่ทำตัวง่ายๆไม่มีพิธีรีตองใดๆ สถานที่ถ่ายทำนั้นทำกันนอกสถานที่ และคืนนั้นค่อนข้างจะมีผู้คนค่อนข้างมากอยู่ แม้ขณะนั้นจะเป็นเวลาประมาณ 3 ทุ่มไปแล้วก็ตาม ทุกๆคนที่เดินผ่านไปผ่านมาก็มักจะหยุดหรือเรียกว่าเฝ้ามองดูการถ่ายทำกันอย่างจริงจังกันเลยทีเดียว

ฉันเห็น PSH กำลังอ่านบทอยู่อย่างขะมักเขม้น ตั้งอกตั้งใจเพื่อเตรียมตัวสำหรับฉากต่อไป แม้ไม่เข้าใจภาษาเกาหลีแต่ฉันก็พอจะเข้าใจได้เองว่ามีเสียงพึมพัมในกลุ่มผู้ที่มุงดูซึ่งต่างชื่นชมหน้าตาที่หล่อเหลาของ PSH หรืิอความสวยของนักแสดงหญิงผู้ร่วมงานกับเขา แต่ไม่ว่าเขาจะได้รับความสนใจจากผู้คนโดยทั้วไปอย่างไร Si Hoo ยังคงมุ่งความสนใจทั้งหมดของเขาไปที่งานอย่างเต็มที่ เขาสามารถปลีกตัวของเขาเองออกจากสิ่งแวดล้อมรอบข้างอย่างเด็ดขาด ฉันเริ่มเข้าใจแล้วว่าทำให้เขาจึงถูกตั้งชื่อเล่นว่า "เจ้าชายนำ้แข็ง "

- Kung Suk & Dan Ah -

ทั้ง Si Hoo และผู้ร่วมแสดงคนอื่นๆสวมใส่อยู่เพียงแค่เสื้อผ้าตัวบางๆ ขณะที่ทำการฝึกซ้อมการแสดงอยู่นับครั้งไม่ถ้วนในอากาศที่มีอุณหภูมิเกือบถึงจุดเยือกแข็ง พวกเขาทำการซ้อมบทกันในลักษณะเดี่ยวๆและเป็นกลุ่มร่วมกัน ทั้งการเคลื่อนไหวและท่าทางต่างๆดูสมบูรณ์ทีเดียว ทั้งเหล่านักแสดงและทีมงานตั้งอกตั้งใจอย่างเต็มที่จนดูเหมือนไม่มีความผิดพลาดใดๆทั้งสิ้น เฝ้าดูการถ่ายทำที่ใช้เวลากว่า 6 ชั่งโมง เพื่อให้ได้ภาพปรากฏในละครเพียงแค่ 2 นาทีนั้นทำให้ฉันรู้สึกทึ่งจริงๆ

คิดถึงเรื่องนี้ตลอดทั้งคืน ที่ในช่วงเริ่มๆต้นเมื่อฉันเห็น Si Hoo หยุดการซ้อมและกระซิบกับผู้ช่วยของเขาให้คุกเข่าลงเพื่อรูดขากางเกงของเขาลงนั้น ฉันหลงผิดคิดไปว่าเขากำลังทำตัวเฉกเช่นเหล่าดาราดังทั่วๆไปที่คอยออกคำสั่งลูกน้องทำโน่นทำนี่ แต่เมื่อฉันสังเกตเห็นว่าเขาไม่แม้แต่จะนั่งหรืองอเข่าลงเสียด้วยซำ้ตลอดช่วงของการถ่ายทำเจ้าฉากเพียง 30 วินาทีนั่น ฉันจึงเริ่มตระหนักว่าเขามีจุดประสงค์ที่จะยืนและเดินให้น้อยที่สุดเพื่อเป็นการลดความเป็นไปได้ของการเปลี่ยนแปลงภาพของเขาที่จะปรากฏบนจอในฉากนั้นๆ ดังนั้นฉากความยาวเพียงแค่ 30 วินาทีของเขาจึงจะได้ภาพและสภาพที่ควรจะเป็นในลักษณะอาการเดียวกันโดยตลอด

เมื่อการถ่่ายทำย้ายไปที่ฉากอื่นต่อไปคือ " ฉากรถชน " เขาก็ไม่จำเป็นที่จะต้องระวังภาพที่ปรากฏของเขาก่อนหน้านี้อีกแล้ว ดังนั้นโดยปราศจากคำพูดแม้แต่คำเดียว เขาก็เริ่มนอนเหยียดยาวอยู่กับพื้นบนถนนที่เย็นเยือกราวกับนำ้แข็ง มันเป็นเวลาตีหนึ่งผ่านไปแล้ว ทุกๆคนอยู่ในเสื้อโค๊ดตัวยาวๆและแจ๊กเก๊ตสำหรับหน้าหนาวกำลังตัวสั่นเท่ากับอุณหภูมิที่หนาวเย็นราวจุดเยือกแข็ง แต่ PSH ไม่แม้แต่จะขอให้ใครสักคนมาเป็นตัว stand-in ให้กับเขาในช่วงของการเตรียมตัวสำหรับฉากดังกล่าว เขากลับนอนลงไปบนถนนด้วยตัวเขาเองเพื่อให้ทีมงานคนอื่นได้จัดเตรียมแสงและกล้องเพื่อให้พร้อมในเวลาถ่ายทำจริง มีก็แต่เพียงเครื่องทำความร้อนเครื่องเล็กๆในมือของผู้ช่วยของเขาเท่านั้นที่เฝ้ามองหาทุกๆโอกาสและวินาทีที่จะวิ่งเอามันไปให้กับเขาในช่วงระหว่างพักการถ่ายเพื่อที่จะได้ให้ความอบอุ่นกับเชาให้มากที่สุด ฉันคิดว่าเขาก็คงจะสั่นเทาจากช่วงเวลากว่า 2 ชมที่ต้องนอนเหยียดยาวไปบนถนนที่เย็นเหยือกราวกับแผ่นนำ้แข็งเพื่อการถ่ายทำละครความยาวเพียงแค่ 30 วินาทีเข่นนี้

เมื่อการถ่ายทำฉากหัวคำ่นี้เสร็จสิ้นลง PSH ก็ก้มหัวคำนับทำทีมงานทุกคนและขอบคุณพวกเขาที่ทำให้การถ่ายทำสำเร็จเสร็จสิ้นไปด้วยดี หลังจากได้เห็นการทำงานของกลุ่มคนที่มีความกระตือรือร้น ความตั้งใจอย่างเต็มที่อยู่หลายๆชั่งโมงเพื่อภาพที่ปรากฏบนจอเพียงแค่ 2 นาทีนั้น ทำให้ฉันรู้สึกตื้นตันใจจริงๆที่เห็นทีมงานพยายามอย่างดีที่สุดเพื่อความสุขของผู้ชมอย่างเราๆ เกือบจะตี 3 ได้แล้ว ตัวของฉันขณะนี้ได้กลายมาเป็นเหมือนกับไอศครีมแช่แข็งแท่งใหญ่แท่งหนึ่งไปแล้ว แต่ฉันก็ยังคงรู้สึกมีความสุขท่วมทันในหัวใจอย่างที่สุด แม้ว่าจะเป็นเพียงแค่ผู้สังเกตการณ์ ฉันก็รู้สึกราวกับว่าเพิ่งได้มีส่วนร่วมในประสพการณ์ที่ยากที่จะลมเลือน

- Gung Suk ผู้น่าสงสาร -

ในคืนนั้นการได้เห็นเขาแสดงอาการกับผู้ช่่วยของเขาและทีมงานด้วยความสุภาพนอบน้อม ให้เกียรติ ฉันจึงเริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมเขาจึงไม่ค่อยจะมีข่าวในทางที่ไม่ดีออกมาจากทางสื่อมวลชน เขาไม่เพียงแต่ได้รับความนิยมชมชอบเพียงเพราะ
จากรูปร่างหน้าตาหรือฝีมือการแสดงที่ดีวันดีคืนของเขาเท่านั้น ฉันเชื่อว่าความเป็นที่นิยมรักใคร่จากแฟนๆของเขามาจากความเป็นคนที่มีจิตใจที่ดีงามตามธรรมชาติของตัวเขาเองและความเป็นคนที่มุมานะอุตสาหะในการทำงาน

เนื่องจากเรื่องราวของ chocolate และ การมาเยี่ยมเขาที่กองถ่าย ทำให้อย่างน้อยฉันก็ได้มีโอกาสพูดคุยกับตัวแทนของเขา ฉันไม่มีโอกาสที่จะได้พูดคุยกับ  PSH เลยเพราะตารางการถ่ายทำของเขาที่เร่งรัดมากๆ แต่ในช่วงหนึ่งที่เขาพอจะมีเวลาว่างตัวแทนของเขาคงจะเข้าไปบอกให้เขาทราบเกี่ยวกับแฟนจากต่างประเทศกำลังมาเยี่ยมเขาที่กองถ่่าย เขาดูจะให้ความสนใจและถึงกับหันมองมาในทิศทางที่ๆฉันยืนอยู่ ถึงแม้จะเป้นช่วงระยะที่ไกลพอสมควร ฉันก็ยังคงรู้สึกได้ถึงความจริงใจของเขา เขาเป็นคนประเภทที่จะมองหน้าคุณตรงๆและให้ความสนใจทั้งหมดของเขามาที่คุณ ทุกๆคนสามารถสัมผัสได้ถึงความจริงใจเช่นนี้จากเขา

- ที่บ้าน Dan Ah -

หลังจากนั้น เมื่อผู้จัดการของเขากำลังกล่าวถึงฉันกับเขา ฉันสามารถเห็นได้ว่าเขากำลังฟังและมีสีหน้าที่เปลี่ยนไป แรกๆเขาดูจะประหลาดใจ แล้วก็ผงกหัวของเขาเพื่อรับรู้การมาเยือนของฉัน ดูเขาคล้ายๆกับพอใจและยิ้มออกมา แต่ฉันเสียอีกที่เริ่มรู้สึกเขินอายขึ้นมาอย่างช่วยตัวเองไม่ได้ … แถมฉันยังรู้สึกเขินอายมากเข้าไปอีก แต่ก็ตัดสินใจแสดงมารยาทที่ดีตอบกลับเขาไปโดยการผงกหัวกับเขาในท่าม
กลางกลุ่มผู้คนมากมาย

ถึงแม้ฉันจะไม่มีโอกาสนำ Chocolate มาให้กับเขาในวัน Valentine ฉันก็ยังคงมีความสุขอย่างที่สุด เพราะฉันได้มีโอกาสมาพบตัวจริง รูปจริงของ PSH 

PS : ในเวลาต่อมา ฉันสามารถนำ chocolate และของขวัญต่างๆมามอบให้กับเขา และเขาก็รับมันไว้อย่างมีความสุขเช่นกัน

Park Si Hoo เป็นคนที่รูปหล่อมากจริงๆ คุณอาจจะไม่เห็นพลังแห่งความกร้าวแข็งแบบ Lee Gung Suk เมื่อคุณได้เห็นตัวจริงของ PSH แต่เขาเป็นคนที่ดู มีมาดและบุคลิกที่น่าดู งามสง่า และสมชายจริงๆ



Translated into English by herbaltea 
Author: 喜歡單眼皮帥哥的女生(쌍거풀 없는 남자를 좋아하는 여자)  

credit @www.parksihoo.com


4 comments:

  1. ขอต้อนรับกลับบ้านค่ะคุณนิกกี้ อยากมีประสบการณ์แบบนี้บ้างจังจะได้มาเล่าให้เพื่อนฟังบ้าง

    ReplyDelete
  2. อีกนิดเดียวเท่านั้น TT^TT เป็นเรานะกระแซะเข้าไปใกล้ๆๆๆๆๆๆๆ

    ReplyDelete
  3. for you PSH , รับรองคะว่า ถึงเวลาจริงๆจะไม่อยากมีประสพการณ์อย่างนี้แน่นอน ทั้งเหนื่อยและหิว( จริงๆคะ)
    เพราะกะว่าจะมาฟาดฟันกับอาหารที่เขาเสริฟบนเครื่องให้หายแค้นกับค่าตั๋วแต่พอเขาประกาศ delay แล้ว delay อีก เราเลยทั้งโมโหทั้งหิวเลย

    @Issy, สงสัยถ้าเขารู้ว่า Issy มาเยี่ยมที่โรงถ่ายเขาคงต้องเพิ่มหน่วยรักษาความปลอดภัยให้ Si Hoo เสียแล้ว ^^

    ReplyDelete
  4. ถือเป็นประสบการณ์แล้วกันเนาะ เราจะได้จดจำไปนานๆ ณ ตอนนั้นมันอาจจะน่าโมโห แต่เมื่อเวลาผ่านไปกลับมาเล่าอีกครั้งมันอาจจะกลายเป็นเรื่องตลกก็ได้นะ

    ReplyDelete